Περιγραφή
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απώλεια των δοντιών, ακόμα και σήμερα πιεστικό πρόβλημα ιδιαίτερα στα άτομα της τρίτης ηλικίας, συνιστά αναπηρία με σημαντικές επιπτώσεις στη γενικότερη ψυχική και σωματική υγεία.
Η μακροχρόνια διεθνής αλλά και προσωπική μας εμπειρία έχουν δείξε ότι η εφαρμογή των κλασικών μεθόδων προσθετικής αποκατάστασης με ολικές οδοντοστοιχίες, εξυπηρετεί ικανοποιητικά τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών μας, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της νωδότητας. Ωστόσο, η αναπόφευκτη και χρονοεξαρτώμενη μεταβολή του βιολογικού υποστρώματος, με προέχουσα την προοδευτική ατροφία του οστού της φατνιακής ακρολοφίας μειώνει την ικανότητα των ασθενών να χρησιμοποιούν εξίσου ικανοποιητικά τις οδοντοστοιχίες τους μετά από λίγα χρόνια.
Η οδοντιατρική κοινότητα και ιδιαίτερα οι ασχολούμενο με τα στοματολογικά προβλήματα της τρίτης ηλικίας, γρήγορα συνειδητοποίησαν τις ιδιαιτερότητες αυτές και σταδιακά ανέπτυξαν εναλλακτικές τεχνικές των οποίων η εφαρμογή σύντομα απεδείχθη εξαιρετικά επωφελής. Πρόκειται στην ουσία για απλές, οικονομικές και εύκολες τεχνικές, που όπως θα διαπιστώσει ο ανα-γνώστης, πραγματοποιούνται ως επί το πλείστον στο χώρο του ιατρείου χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Τα τελευταία χρόνια η δυναμική είσοδος της οστεοενσωμάτωσης στο χώρο της οδοντιατρικής επιστήμης προσέθεσε περαzτέρω δυνατότητες για την αντιμετώπιση των νωδών ασθενών.
Κατά τη γνώμη μας η απόλυτη στροφή προς τη νέα τεχνική και η οριστική εγκατάλειψη των συμβατικών μεθόδων είναι λάθος. Άλλωστε ένα σύνολο βιολογικών, κοινωνικών και οικονομικών παραμέτρων που σχετί-ζονται με την τρίτη ηλικία δεν επιτρέπει μια τέτοια τακτική.
